معمولی

از نظر من آدما سه دسته اند:

خاص، معمولی و غیرعادی

فرق بین خاص و غیرعادی توی نوع ویژگی هاست. اولی مثبت و دومی منفی.

دعوا سر اسم و دسته بندی و اینا نیست البته.

من تا امروز فکر می کردم آدم خاصی هستم اما امروز فهمیدم حتی خیلی اوقات معمولی هم نیستم بلکه بیشتر غیرعادی ام.

گفتم اینجا بگم تا یاران دیگر که از قماش وبلاگ نویسان هستند هم، اندکی تامل کنند روی این موضوع، و توهم آدم خاص بودن برای چهارتا مطلبی که میذارن و احیانا نوع نگرششون به هستی، نداشته باشند.

البته شاید پذیرش این موضوع که شما یک آدم معمولی هستید سخت باشه ولی ثمراتی داره.

شما مثل خیلی های دیگر توی اتوبوس و مترو و جامعه هستید و فقط و فقط قدتون یکم بلندتره.

البته این بلندی قد میتونه برای یه نفر،  ویژگی خاص بزرگی تلقی بشه در حالی که اصلا توی دسته بندی های من دخیل نیستند این چیزها.