امروز سرکار مدرسی که ازش تصویر می گرفتم داشت عروض و قافیه تدریس می می کرد ولی هر کاری میکردم نمیتونستم تمرکز کنم چون ذهنم جایی دیگر بود.
به این بیت که رسید حواسم خیلی جمع شد:
ای چشم تو دل فریب و جادو
در چشم تو خیره چشم آهو
پ ن: خستگی آدم وقتی در میره که یه نفر خاص از کارت تعریف کنه...