خدایا از تو میخواهم که به سبب دانش بی حد خود، برای من خیر و نیکی را برگزینی.
به من الهام کن که آنچه را نیک و درست است، بدانیم و عمل کنیم،
و این را وسیله ای قرار ده تا به آنچه برایمان مقدر فرموده ای خشنود شویم،
و به حکمی که در حق ما کرده ای گردن نهیم.
پس پریشانیِ دو دل بودن را از قلب ما بزدای و ما را به یقینی همانند یقین بندگان مخلص خود یاری نمای.
و مخواه که در شناخت آنچه برای ما برگزیده ای، ناتوان مانیم،
تا آنجا که حرمت تو در چشم ما اندک شود و آنچه مقدر کرده ای پیش ما ناپسند آید؛
و به حالتی دچار شویم که از نیک فرجامی دورتر است و به غیر عافیت نزدیک تر.
آنچه را قسمت‌مان کرده ای و برای ما ناخوشایند است، محبوب ما گردان، و آن حکمِ تو را که دشوار می پنداریم، آسان ساز،
و در دل ما انداز که در برابر آنچه در حق ما خواسته ای، تسلیم تو باشیم،
و نخواهیم که آنچه به تاخیر انداخته ای، پیش افتد؛ و آنچه پیش انداخته ای به تاخیر افتد؛
و آنچه را محبوب توست، ناپسند نداریم،
و آنچه را خوش نمی داری، اختیار نکنیم.
کار ما را به آن سرانجامی که نیک تر است و آن فرجام که پسندیده تر، پایان ده؛
زیرا
تو نفیس ترین چیزها را می بخشی و
بخشش های بزرگی می دهی؛
و هرچه بخواهی همان می کنی و تو بر هر کار توانایی.
---
دعای سی و سوم صحیفه سجادیه