اگه توی دنیا همه ی آدم ها
یکدست و یکرنگ و عمیق بودند.
شایدم بد میشد.
به هرحال از اینکه همیشه و توی هر مقطعی چندنفری
که این خصوصیات رو داشتند
کنارم بودند خوشحالم.
اینم هست که هیچ وقت به خودم اجازه ندادم خیلی به هیچ کدومشون نزدیک بشم
نمیدونم چرا!
شاید به خاطر اینکه ممکن بود بفهمم تصورم ازشون اشتباه بوده است.
به جز یک نفر
که باید زیاد ازش بنویسم.
پسری به نام ...
این دوتا عزیز هم، دوتا از اون چند نفر هستند...
البته بعید است خودشان بدانند
