بعد از مدت ها به احترام دوستی که اصرار داشت دوباره عکس‌هام رو در اینستاگرامم بذارم،
این کار را کردم و برایش نوشتم:
پارسای عزیز؛
بعضی از آدم ها از روی بزرگی شان میگن ما هیچی نمیدونیم ولی حقیقت اینه که من واقعا هیچی نفهمیدم؛ پس نمیتونم چیزی بهت یاد بدم.
فقط میتونم بهت بگم باید یجور دیگه به هستی نگاه کنی.
دوسال فعالیتم تو کانون فقط یک چیز ارزشمند و بزرگ برام داشت و اون تو بودی، پس طوری زندگی کن که خستگی ام از بین بره...
جالب اینه بدونی بدترین آفت این دو سال هم آشنا شدن با یک نفر دیگر بود. یعنی اطرافیانت میتونن بهترین و بدترین باشند.
با احترام- ....
عکس هم تقدیم میشه به خودت @parsazohreie
بیست و دو